حالا اطفال قریه کرنیل سای جهت انتقال آب به خانه های شان مجبور به ترک مکتب نمی شوند

 کرنیل سای نیز یکی از قریه های است که در ولسوالی شولگره ولایت بلخ موقیعیت دارد. مردم این قریه از سالها بدینسو آب را از فاصله های خیلی دور با مرکب و یا هم با آویزان کردن ظرف آب به دو طرف جنگگ بالای شانه های شان از پایین تپه به خانه هایشان حمل می کردند.

و مهم تر از همه حمل و نقل آب زنده گی را برای زنان و اطفال درین قریه دشوار تر از همه ساخته بود، آنها برای انتقال آب از جوی چه های پایین تپه تا منازل مسکونی روزانه ساعت ها وقت خود را صرف می کردند. تا اینکه تعداد زیاد از  اطفال از رفتن به مکتب نیز باز می ماندند.

سلیمه یکی از زنان است که در قریه کرنیل سای زنده گی می کند او می گوید: ( پسرم به دلیل تهیه آب به خانه بار ها از رفتن به مکتب باز مانده است، و حتی برخی از اطفال به دلیل غیر حاضری زیاد مکتب را ترک می کردند.)

اینک، پروژه واش( WASH ) برنامه انکشاف روستایی، کمیته سویدن برای افغانستان با ساختن یک شبکه آب رسانی با ظرفیت ۵۸۰۰۰ لیتر آب، در قریه کرنیل سای مشکلات ۳۰۰  خانواده را که با کمبود آب پاک روبرو بودند مرفوع ساخت.

فضل احمد قریه دار قریه کرنیل سای می گوید: ( قبل از این اهالی این قریه آب ناپاک را که ملوث با هر گونه کثافات بود تقریبا با فاصله دورتر از یک کیلومتر را با مرکب به خانه ها انتقال می دادند، که باعث امراض گوناگون نیز می گردید.

به گفته این قریه دار، فعلا کمیته سویدن با ساختن شبکه آب بالای تپه که مجهز با سیستم برق سولری میباشد، و توزیع شانزده نل آب از آن در نزدیک منازل مسکونی این مشکل را کاملا برطرف ساخته است.

همچنان پروژه واش  در ولسوالی شولگره، از سال ۲۰۱۶ تا کنون کار ساخت ۱۱۴ حلقه چاه آب و  ۵ شبکه آب رسانی را با هزینه ۲۸میلیون افغانی در ۱۹ قریه آغاز نموده که کار آن از طریق شورا های انکشافی قریه با ده فیصد سهم مردمی پیش میرود. که بیشتر از (  ۲۸۳۳ ) خانواده از آن مستفید میشوند.