کمک کمیته سویدن به خانواده ی که نابینایان دارد
الناز، سحرناز و بی بی آرزو دخترانِ صالح محمد هستند آنها بینایی ندارند اما ضمیر زیبا و بصیرت روشن دارند، آنها نمونهء اخلاق حمیدهء کودکانِ معصوم افغانستان هستند که در یک صنف خانگی درسهای حروف برجسته، ریاضی، قرانکریم و آموزش مقدماتی میبینند.
این صنف درسی توسط کمیته سویدن برای افغانستان بخاطر پیشرفت یومیهِ آنها اختصاص داده شده است. در خانه ء صالح محمد پدر الناز ۷ نفر نا بینا و در خانهِ خاله این دخترها ۴ نفر نابینا می باشند که جمعا ۱۱ نفر معلول در یک قریه زندگی میکنند. قریه آرزو در حومه جنوب شرقی غزنی واقع شده است، داخل قریه انبوهء خانه های قدیمی و کهنه به نظر می رسد، خانه ها تاریک اند و راه پله ها باریک، از درون ِ روزنه ی کوچکِ صدای سرود الناز به قریه می پیچد.
الناز میخواند : پوهنه ده رڼا وطن ته مو ښکلا کتاب او قلم زمونږ رهنما …
مادرِ الناز میگوید: ” من امیدوارم با این چراغ ِ که مردم نیکوکار سویدن در قلب و ضمیر فرزندانِ من روشن کرده است بچه هایم بتوانند به تاریکی ها چیره شود و با نور علم و دانش، دنیای تاریک خود را منّور ساخته و این جهانِ شگفت آور را درک کنند “.
او خیلی خوشحال است و میگوید”من خوش هستم که هر روز صدای اطفالِ در حال تعلیم از کلکین خانه ما به کوچه می پیچد، این مرا شاد می کند. الناز سرود جرئت میخواند سرود حضور، سرود سهمگیری، اینکه سحرناز دختر کوچکترم از لیاقت خود از میان ۷۰۰ نفر در بخش حفظ قرانکریم تقدیر نامه دریافت کرده است، برای من معنی شادی و خوشبختی و توانایی را ایفاده میکند. زندگی ما در حال بهتر شدن است زیرا پسرم وزیر محمد به حیث معلمِ تعلیمات خاص در دفتر کمیته سویدن ایفای وظیفه مینماید واز باعث خدمات همین مؤسسه اکنون در دسترخوان خود نان کافی داریم.
گفتنی است که دو خانواده از یک گروپ خونی که قریب همدیگر هستند ازدواج نموده است که حاصل آن دو خانواده ۱۱ فرزند نابینا است. وزیر محمد که فرزند کلان خانوادهِ صالح محمد می باشد از دوران کودکی تحت آموزش خانگی کمیته سویدن برای افغانستان بوده است که اکنون به عنوان یک معلم موفق در جامعه کار و تلاش می نماید و از جایگاه بلند اجتماعی و اقتصادی برخوردار است.