صندوقچه جادویی که آینده را میسازد
این یک صندوق فلزی است که ظاهراً ویژه گی خاص ندراد ولی این یک صندوق جادویی است که آینده را میسازد.
در ولسوالی شولگره چهل و پنج صنوق به این شکل وجود دارد که در میان آنها تهجیزات دفتر مانند گیرا، سوراخ کن و کتابچه ها وجود دارد. در بسیاری از این صندوق ها پانزده عدد پول کاغذی ۱۰۰ افغانی است و یا معادل ۱۵۰۰ افغانی، هر ۱۰۰ افغانی جمع آوری شده ثبت است و کسانیکه نوشته نمیتوانند شصت خود را مانده و تثبیت ساخته اند که آنها سهم خود را پرداخته اند.
صندوق متعلق به گروپ خود کمک شولگره ولایت بلخ که پایان تر از شهر مزار شریف موقعیت دارد، میباشد و این کمک های خودی تنها متشکل از مردان یا زنان است نه گروه مختلط. گروه های مربوط زنان بیشتر از گروه های مردان است و در هر گروپ یک یا بیشتر از افراد دارای معلولیت عضویت دارند.
اندیشه کمک های خودی این است که هر ۱۵ تن ماه صد افغانی پس آنداز میکنند و هر گاه یک عضو این گروپ شش ماه پول پس انداز را به صندوق بپردازد، میتواند که یک مقدار بیشتر پول را به قرضه بگیرد و برای آینده سرمایه گذازی کند. برخی از اعضای گروه خود کمک این فرصت را به آموزش های حرفه ای ، از قبیل نجاری ، خیاطی، بازسازی تلیفون و یا قالین بافی استفاده مینمایند. کمیته سویدن پروژه های کوچک مانند سرک سازی، ساخت تسهیلات برای جوامع و زیربنا ها را نیز حمایت میکند و همچنان آموزش گروهای خود کمک را نیز پیشتیبانی میکند.
این گروها های خود کمک بعد از یک سال پس انداز روستایی و انجمن قرضه را توسعه خواهند کرد، سپس این گروه گروهای تولید کننده جامعه را کمک میکند و بسته کامل معیشت را برای زندگی بهتر فراهم میکنند، و این بسته تمام مراحل، از تولید روستایی تا سهمداران در سطح ولسوالی را زیر پوشش قرار میدهد. کمیته سویدن در تمام مراحل گروه های مورد هدف را کمک میکند.
نتیجه تمام این فعالیت ها توسعه روستایی ها خواهد بود تا آنها در یک محیط که فقر و نا امنی است صاحب یک زندگی انکشاف یافته شده و شرافتمندانه زندگی کنند. موجودیت طالبان و گروهای جنایی در ساحه جزب سرمایه گذاری را بطور معمول مشکل میسازند.
امید وجود دارد ولی عدم موجودیت تلاش های کافی نیز از جمله نگرانی های محسوب میگردد، با هر عضو که صحبت کرده ام برایم گفته است که به پول کافی دسترسی ندارند تا صنوف آموزش های حرفه ای را بر نیازمندان برگذار کنند.
نگرانی خانم ها از این ناحیه نیز محسوس است که تعداد محدود آنها توانایی خواندن و نوشتن را دارا میباشند و آنها از کمیته سویدن امید دارند که در قسمت سواد آموزی نیز سهم بگیرد. آنها میگویند “به یاد داشته باشید که ما در وقت طالبان مکتب نمیرفتیم”
در زیر شما سه فامیل را ملاقات خواهید کرد که امیدوار هستند از طریق این پروژه به زندگی بهتر نایل گردند. این شخصیت ها بطور مکمل نمیاینده گی از گروپ های خود کمک نخواهد کرد، آنها در پست های مانند ریس و یا خزانه دار گروپ خود کار میکنند و آنها قابلیت تحریر و تقریر را دارا میباشند. بنا بر این آنها شامل صنوف آموزشهای حرفوی که بیشتر اشخاص نیازمند را جزب مینمایند، نمیگردند.
قصد این است که باید به شولگره نزد آن سه فامیل و یا دیگران که شامل این پروژه بود برویم تا از آنها در باره بهبود شدن زندگی ایشان بشنویم.
سه فامیل را در اینجا ملاقات کنید