تغییر زندگی رابطه مستقیم با اراده قوی افراد دارد!

در دهکده دور افتاده مخمل باسی ولسوالی رستاق ولایت تخار، فردی به ظاهر نیم تنه بنام عبدالقیوم با حرکت دادن سه چرخه ‌اش میخواهد عامل تغییر در زندگی خود و جامعه اش باشد. او ۱۸ سال سن دارد و زمانیکه وی دو ساله بود، در اثر مرض پولیو فلج شد.

استاد فاروق یکتن از کارمندان برنامه تعلیم و تربیه دفتر زون شمال شرق کمیته سویدن برای اولین بار زمانیکه عبدالقیوم را در قریه میبیند از مردم روستا میخواهد که این فرد دارای معلولیت را به مکتب شامل سازند. ولی همه میخندند؛ زیرا راه ارتباطی قریه تا مکتب صعب العبور است و مردم فکر میکردند که رفتن یک فرد دارای معلولیت از این مسیر ناممکن است.

با آنکه در برابرعبدالقیوم مشکلات و ناباوریها قرار داشت، ولی او با اشتیاق کامل  میخواست که با این همه چالشها مبارزه کند و مشکلات را وسیلهٔ برای پیشرفت خود بسازد. خلاف باور همه سرانجام او در سال ۲۰۰۶ توانست با مَرکب در مکتب محله شان که تحت پوشش برنامه تعلیم و تربیه کمیته سویدن قرار دارد، آموزش ابتدایی را شروع کند و پس از اکمال دوره متوسطه، اکنون در یکی از لیسه های ولسوالی رستاق به دروس خویش ادامه دهد؛ تا به همه نشان دهد که معلولیت نا توانی نیست.

او میگوید: “قبل از این مردم قریه مرا ناتوان می پنداشتند، ولی من در انتظار فرصت ها بودم و هرگز خود را ناتوان فکر نمی کردم. بالاخره این فرصت ها از طریق کمیته سویدن برایم مساعد شد و من شامل مکتب شدم. “

عبدالقیوم با خلاقیت و پشت کاری که دارد، در کنار اینکه به مکتب میرود، در ورکشاپ های حرفوی که از سوی کمیته سویدن برای تقویت سازی افراد به راه انداخته میشود نیز شرکت نموده است و توانسته است تا فن خیاطی را بیا آموزد. عبدالقیوم میگوید: “کمیته سویدن برعلاوهٔ اینکه برای من زمینه مکتب رفتن و حرکت کردن را از طریق اهدای بایسکیل سه چرخه مساعد ساخت، زمینهٔ شغل و کسب عاید را نیز برایم مساعد ساخت. حالا من یک دکان خیاطی دارم و از این طریق خرج و مصارف خود و فامیلم را می پردازم. “

قیوم با وجودیکه از مشکلات اقتصادی رنج میبرد با آنهم قرضه‌های بدون سود کمیته سویدن را رد میکند. چونکه او میخواهد خود عامل ایجاد سرمایه شود. او میگوید: “من باید قادر باشم که از سرمایه های کوچک، سرمایه های بزرگ را بسازم و  خود را با مساعدت ها و قرضه ها عادت ندهم، زیرا رمز پیروزی وابسته به چگونگی تصمیم من است”.

بزرگترین آرزوی عبدالقیوم ادامه تحصیلات عالی است؛ تا بتواند که بگونه بهتر مصدر خدمت برای فامیل و کشورش شود. وی از کمیته سویدن از بابت همکاری هایشر سپاسگذاری می نماید و ابراز میدارد که در کنار کمیته سویدن احساس تنهایی نمی کند.