سفر لیدا، از معلولیت الی فراگیری فن آرایش و دانش آموزی در رشتهٔ کمپیوتر ساینس
لیدا میگوید: “من زمانیکه صنف چهارم مکتب بودم، مکتب را ترک نمودم؛ بخاطریکه راه رفتن برایم بسیار مشکل بود. من هیچگاه در مورد بازی با کودکان و رفتن به جاه های دیگر فکر نمی کردم؛ صرفأ رفتن به مکتب برایم کافی بود. ”

لیدا پنج سال سن داشت زمانیکه وی به پولیو مصاب گردید. فامیل وی به دلیل مشکلات اقتصادی قادر به تداوی وی نگردید و این امر باعث شد تا وی یک فرد دارای معلولیت بار آمده و با از دست دادن تمامی آرزو هایش روز به روز به انزوا کشیده شود.
لیدا میگوید: “زمانیکه من قدم میزدم، پا هایم را با دستانم بطرف جلو فشار میدادم تا آنرا حرکت دهم. داشتن تحرک برایم مشکل بود و از قرار داشتن در چنین شرایط رنج میکشیدم . “
لیدا هیچگاهی باور نمی کرد که روزی وی دوباره بتواند با پاهایش به مکتب رود. با اینحال، آرزو هایش زمانی به حقیقت مبدل گشت که وی در باره کلینیک فزیوتراپی کمیته سویدن واقع شهر مزارشریف اطلاع یافت. وی مکتب را به اتمام رساند و اکنون در سال دوم رشته کمپیوتر ساینس در انستیتوت کیومرز مشغول دانش آموزی است.
لیدا میگوید: “همصنفانم با من بسیار مهربان اند؛ آنان هیچگاهی برایم حس نا امیدی ایجاد نمی کنند و من از آنان بخاطر چنین رفتار خوب شان تشکری میکنم. “
“من دقیقأ به یاد ندارم اما سال ها گذشت؛ حدود ده سال قبل پای مصنوعی را من از کلینیک ارتوپیدیک کمیته سویدن برای افغانستان دریافت نمودم. در روز های نخست قدم زدن برایم مشکل بود اما راه رفتن توسط پای مصنوعی را تمرین میکردم تا اینکه من یک بار دیگر توان راه رفتن را پیدا کردم. “
لیدا یک دختر بسیار زیرک است؛ وی از تمامی خدمات پروگرام معلولین کمیته سویدن که برای افراد دارای معلولیت در ولایت بلخ فراهم میگردد، مستفید شده است.
لیدا میگوید: ” من برای مدت دو سال، در یک ماه چندین مرتبه از سوی کارمندان پروگرام معلولین کمیته سویدن جهت تقویت عضلاتم تمرینات دریافت میکردم. در مدت این دو سال، بسیاری از مشکلاتم حل گردید و من بیشتر از این به آن تمرینات نیاز ندارم.”
وی میفزاید: “من در آموزش گروهی فن آرایش که از طرف کمیته سویدن برگزار شده بود نیز اشتراک نمودم و آنرا موفقانه به اتمام رسانیده ام. “
به همین ترتیب، لیدا مبلغ ۲۵۰۰۰ افغانی را بشکل قرضه از پروگرام معلولین کمیته سویدن جهت خریداری لوازم و اجناس آرایشی و ایجاد صالون آرایشی خویش دریافت نمود که اکنون وی از طریق عاید آن فیس دانشگاه خویش را می پردازد. “
علاوه براین، لیدا یک عضو فعال انجمن زنان دارای معلولیت نیز میباشد. وی خود را یک شخص دارای معلولیت نمی پندارد؛ بل خود را یک عضو فعال جامعه می بیند.
انجمن زنان دارای معلولیت از سوی کمیته سویدن برای افغانستان تمویل میگردد. لیدا از طریق این انجمن در دادخواهی برای حقوق زنان دارای معلولیت سهم ادا میکند.