مراقبت های صحی برای میلیون ها افغان در معرض خطر قرار دارد. اقدامات فوری در این زمینه لازم است.
مراکز خدمات صحی در افغانستان و سایر مناطق جنگی تحت حمله قرار داشته و مستقیمأ مورد هدف قرار میگیرند. دولت های عضو و سایر متحدین پیمان ناتو در طی نشست وارسا مؤرخ ۸ الی ۹ جولای سال روان، باید تعهدات محکم خویش را در قبال رعایت اصول و قوانین جنگ ابراز بدارند.
قوانین جنگ و یا قوانین بشردوستانهٔ بین المللی در افغانستان از سوی هیچ یک از نیرو های درگیر؛ اعم از گروه های مخالف مسلح و نیرو های دولتی و بین المللی رعایت نمیگردند. در اینجا تنها سوال مرگ و زندگی مطرح نیست؛ اینجا سوال امکان بسر رسانیدن توسعه دراز مدت در افغانستان مطرح است.
کمیته سویدن برای افغانستان بعنوان یک نهاد کمکی بی طرف و مستقل که برای بیش از ۳۰ سال در افغانستان فعالیت نموده در موارد حفاظت کارکنان صحی، امنیت مراکز صحی،‌ محافظت از بیماران و دسترسی آنان به مراکز صحی عمیقأ نگران است.
در ماه فبروری سال جاری، نیروهای ویژهٔ افغان با حمایت لوجستیکی نیرو های مأموریت حمایت قاطع خارجی بالای یک کلینیک کمیته سویدن واقع ولسوالی تنگی سیدان ولایت میدان وردگ هجوم بردند. نیرو های افغان به کارکنان صحی کمیته سویدن اهانت کرده و دو تن از بیماران را با یک پسر که این بیماران را همراهی میکرد باخود بردند و سپس بعد از ۲۰ دقیقه آنان را کشتند.
با ورود نیروی نظامی پولیس افغان به ساختمان کلینیک حین اجرای عملیات، رئیس کلینیک و یک تن دیگر عضو کلینیک مورد خشونت فزیکی قرار گرفته و سپس بالای رئیس کلینیک بوسیلهٔ تهدید وی به مرگ فشار وارد گردید تا در ساختمانهای همجوار کلینیک تلاشی راه اندازی کند. سرانجام، رئیس کلینیک با دستان بسته در محل رها گردید.
مأموریت حمایت قاطع یک تحقیق و بررسی را پیرامون موضوع انجام داده و این تحقیق نهایی شده است. ولی به ما گفته شده است که اطلاعات این تحقیق محرمانه باقی می ماند؛ که این یک امر غیر قابل پذیرش است. این غیر معقول بنظر میرسد که مأموریت حمایت قاطع از کار های انجام شده‌ٔ منحصر به فرد خودش تحقیق و بررسی را انجام دهد؛ پس نشان میدهد که موضوع نیازمند انجام یک تحقیق و بررسی همه جانبه به گونه ی مستقل و بیطرفانه است.
در سراسر افغانستان، شیوع همچو تهاجمات به یک نورم و قاعده مبدل شده است. در ولایت کندز، مؤرخ ۳ اکتوبر ۲۰۱۵، یک شفاخانه داکتران بدون سرحد از سوی نیرو های آمریکایی مورد آماج حملهٔ هوایی قرار گرفت و تلفات سنگینی را در پی داشت. بر بنیاد گزارش دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، شمار حوادث که دسترسی به مراقبت های صحی را در سال ۲۰۱۵ متأثر ساخته ۱۲۵ حادثه گزارش شده است. در مقایسه، میزان این رقم در سال ۲۰۱۴ به ۵۹ حادثه و در سال ۲۰۱۳ به ۳۳ حادثه میرسید.
پیشرفت و تکرار این حوادث غم انگیز به زنان، اطفال و آنهائیکه مستمند ترین اند و به حمایت و کمک ضرورت دارند بیشتر صدمه میرساند. زمانیکه مراکز صحی زیر خطر تهاجم قرار داشته باشند، افراد ملکی در یأس و نا امیدی بسر برده و خدمات صحی را که مستحق آن میشوند مطالبه نمیکنند. آنان به منابع و خدمات مورد ضرورت خویش دسترسی نمی یابند.
کمیته سویدن برای افغانستان از طرف های جنگ در افغانستان میخواهد تا قوانین جنگی را رعایت نمایند: تمامی طرف های جنگ در افغانستان حین اجرای عملیات نظامی ضرورت دارند تا احتیاط بیشتر را بمنظور دریغ داشتن حیات افراد ملکی به خرچ دهند.
فعالان مسؤول باید پاسخگو باشند! روند معافیت از مجازات باید پایان یابد. این کار باید در صدر اولویت های کاری قرار گیرد تا اینکه تحقق پذیرد. قانون، تعهدات و قطعنامه ها وجود دارند، ولی با آن هم کلینیک ها، شفاخانه ها، بیماران و کارکنان صحی مجددأ مورد آماج قرار میگیرند. این وضعیت باید پایان یابد!
در این زمینه، جامعه بین المللی باید به وارد نمودن فشار بالای دولت افغانستان ادامه داده و شرایط سخت تری را در بعد نظامی وضع کند.
ناتو و دولت افغانستان باید روی قوانین جنگی تأکید بدارند، از این قوانین پیروی نموده و میکانیزمی را جهت راه اندازی تحقیقات شفاف ایجاد نمایند. ناتو باید در قبال آموزش بهتر هردو نیرو های نظامی خارجی و افغان متعهد بوده و یک پیام روشنی را مبنی بر غیر قابل پذیرش بودن موارد تخلفات از قوانین جنگی برای ایشان بفرستند.
گروه های مخالف مسلح نیز باید به اعمال نفوذ و آزار و اذیت خویش پایان دهند.
با نشست سران ناتو مؤرخ ۸ الی ۹ جولای، موضوع حفاظت از مراقبت های صحی باید در آجندای بحث قرار گرفته و لازم است تا درین مورد تعهدات همهٔ کشور های عضو ناتو حاصل گردد. در حالیکه پیشرفت زیادی در سیستم ارائه خدمات صحی مشاهده شده است، ولی این سیستم هنوز هم در افغانستان در یک وضعیت شکننده ای قرار دارد. دوکتوران و کارکنان صحی فدا کاری و اعتبار عظیمی را از خود نشان میدهند و دسترسی به خدمات صحی میان جمعیت این کشور افزایش یافته است. تداوم مداخله و اجرای تهاجمات نظامی بالای سیستم ارائه خدمات صحی قبل از قبل این پیشرفت ها را به مخاطره می اندازد.