صفی الله “اختلال بینایی مانع کسب تعلیم من نمیشود”

صفی الله ۱۶ ساله، جوان دارای اختلال بینایی از داشتن توانایی برای کسب علم و دانش بخاطر یک آینده روشن در کنار سایر همصنفان هم سن و سال خویش در یک مکتب عادی خوشحال است.

صفی الله که اکنون در صنف هشتم در یک مکتب عادی درس میخواند در سال ۲۰۱۳ میلادی پس از فراگرفتن تعلیمات خاص در یک مرکز تعلیمی و بازتوانی اطفال دارای معلولیت که توسط بخش معلولین کمیته سویدن برای افغانستان در شهر جلال آباد ولایت ننگرهار به پیش برده میشود، شامل یک مکتب عادی شده است.

صفی الله میگوید: “در سال ۲۰۱۱ من به آموختن دروس خاص در یک مرکز تعلیمی و بازتوانی که از طرف بخش معلولین کمیته سویدن برای افغانستان دایر شده بود شروع کردم. برای مدت دوسال من تعلیمات آمادگی از جمله خط بریل، حساب، خواندن و نوشتن زبان پشتو و علوم دینی را در این مرکز آموختم. در سال ۲۰۱۳، من به مکتب لیسه عالی استقلال معرفی شدم و در آنجا از صنف چهارم درس هایم را شروع کردم.”

صفی الله در صنوف پنجم و ششم مقام اول نمرگی را در صنف کسب نمود. و در نتیجۀ یک امتحان سویه، وی از صنف هفتم به صنف هشتم ارتقا یافت.

او میگوید: “در جریان درس صنف من تمام دروس روزانه را با استفاده از خط بریل می نویسم و آنها را در خانه حفظ میکنم. من فکر نمیکنم که دارای اختلال بینایی هستم. فکر میکنم کاری را که دیگر شاگردان انجام داده می توانند من هم قادر به انجام آن هستم.”

صفی الله عضویت تیم کریکت افراد دارای اختلال بینایی را در ننگرهار نیز دارد. او میگوید: “من در رقابت های کریکت که بین ولایات ننگرهار، کنر و بلخ برگزار شده بود بازی کرده ام. با اشتراک در این بازی ها من دانستم که از چه توانایی هایی ما برخوردار هستیم.”

صفی الله صبحگاه به مکتب میرود و پس از چاشت برای حفظ کردن قرآن کریم به مدرسه میرود. وی مگوید: “من بسیار مصروف میباشم چون تمام روز را در مکتب و مدرسه مشغول درس میباشم ولی از طرف شام درس های روزمره را باخود میخوانم. در روز های رخصتی با همسالان خود کریکت بازی میکنم.”

احمد شاه اقبال مدیر مکتب لیسه استقلال که یکبار در مرکز تعلیمی و بازتوانی کمیته سویدن برای افغانستان حضور پیدا کرده است، از تلاش ها و برنامه های بخش معلولین کمیته سویدن برای افغانستان برای توانمند سازی افراد دارای معلولیت از لحاظ فزیکی، اقتصادی و اجتماعی ستایش و توصیف بعمل میاورد.

وی میگوید: “این حق هر طفل است که دانش بی آموزد. از آنجائیکه کمیته سویدن برای افغانستان تلاش دارد تا افراد دارای معلولیت را برای کسب تعلیم و تربیه آماده سازد، این از بهترین خدمات برای توانمند ساختن این قشر محروم و در حاشیه باقیمانده بحساب میآید.”

سیف الرحمن پدر صفی الله در شهر جلال آباد دارای یک دوکان مبایل فروشی است. وی از کار کمیته سویدن برای افغانستان بابت آماده ساختن پسرش برای کسب تعلیمات بیشتر ستایش و قدردانی میکند. او یک پسر دیگر با اختلال بینایی نیز دارد.

سیف الرحمن می افزاید: “در حقیقت من برای آینده صفی الله بسیار نگران بودم. من فکر میکردم که پسر من نخواهد توانست مستقلانه زندگی کند، ولی حالا به این باور رسیده ام که با کسب علم و دانش او می تواند یک آینده خوب داشته باشد.”

صفی الله آرزو دارد که مکتب را به اتمام رسانده و شامل فاکولته حقوق پوهنتون شود تا در آینده یک وکیل برجسته و مشهور شده و نقش خود را در بهبود بخشیدن وضعیت دسترسی افراد دارای معلولیت به حقوق شان ایفا کند.