عشق به مکتب – تا زمانیکه اقلیم گرم و خشک باشد
آیا این یک مکتب است و یا یک کمپ تابستانی؟ کودکان سویدنی این محل را دوست خواهند داشت. صحن حویلی مکتب مملو از چمن و در کنار مکتب یک رودخانهٔ خروشان قرار دارد. ولی اطفال این مکتب با فرا رسیدن ریزش باران و هوای سرد فصل خزان به زودی خواهند فهمید که داشتن صنف در زیر خیمه و سقف روپوش شده با پلاستیک یک وضعیت خوب نیست.
کمیته سویدن برای افغانستان بیشتر در محلات روستایی فعالیت میکند؛ جائیکه جمعیت زیادی از افغانها در آن بودوباش میکنند. شرایط افغانستان بیشتر نا امن شده است؛ این بدان معنی است که بازدید از انجام فعالیتها در قریه های دور افتاده، بالخصوص برای ما که تبعه خارجی هستیم، بطور فزاینده دشوار شده است. ولی در ولایت تخار، انجام سفر تقریبأ به تمامی ولسوالی های این ولایت مصؤون پنداشته میشود. پس از سپری شدن سه ساعت سفر با موتر از مسیر درهٔ ورسج، من به قریه وایروف رسیدم؛ جائیکه تیلیفون های همراه من از فعالیت باز ماند و این محل از شهرت داشتن بهترین آلوبالو برخوردار است.
با خود فکر کردم اگر به محلات دور افتادهٔ زیادی سفر نمایم، به موضوعات گوناگون دست خواهم یافت. ولی در قریه وایروف، حکایات شبیه سایر محلات ولایت تخار را شنیدم. روش های کار در مکتب این قریه در شباهت با فعالیتهای سایر مکاتب محلی کمیته سویدن برای افغانستان قرار داشت. مردم محل کار ساختمانی تعمیر مکتب، حفر تشنابها، تهیه آب آشامیدنی و غیره را بر دوش میکشند. کمیته سویدن برای افغانستان در کنار همچو کار ها، مکلفیت انجام هر نوع کاری را در ارتباط با بهبود تعلیم و تربیه بعهده دارد.
ساکنان این محل همانند باشندگان سایر محلات از انجام کار های خوب کمیته سویدن برای افغانستان تصدیق بعمل آوردند. کتب درسی در آغاز سال تعلیمی به دسترس متعلمین مکتب قرار میگیرد، معلمین مکتب معاشات ایشانرا به موقع دریافت نموده و از ارائه تریننگ تربیه معلم بشکل منظم مستفید میگردند. کارکنان کمیته سویدن برای افغانستان با مکاتب از نزدیک در تماس بوده و از پیشرفت کار ها بصورت لازمی آن اطمینان میدهند. ولی همانند سایر محلات، باشندگان این قریه نیز ضرورت و توقع عمیق ایشانرا از کمیته سویدن برای افغانستان بیان داشتند. عزیزالله، سرمعلم مکتب در این زمینه چنین میگوید:” ما از کمیته سویدن برای افغانستان در اعمار یک باب مکتب مناسب کمک میخواهیم“.
کمیته سویدن برای افغانستان ظرفیت ساخت تعداد کمی از مکاتب را در یک سال دارد؛ این ظرفیت در برآورده ساختن تقاضا های تمامی قریه جات برای ساختن مکتب مناسب، بسنده نمیباشد. آقای امان الدین، رئیس کمیته اداری مکتب محلی میگوید: در قریه وایروف، ساکنان محل خود در ساخت مکتب ایشان اقدام می نمایند. یکی از نمونه های این اقدام سرک مکتب است، که بوسیلهٔ خود ساکنان قریه اعمار گردیده است. پلان دیگر ساکنان محل را اعمار یک باب اتاق بمنظور انباشتن کتب درسی مکتب تشکیل میدهد؛ ولی ساکنان این محل مستمند هستند و در این قریه پول کافی برای ساختن تعمیر مکتب وجود ندارد.
این مکتب دارای ۱۹۰ تن متعلم شامل صنوف اول الی ششم میباشد. هفت تن معلم بشمول شش تن زن و یک تن مرد در این مکتب تدریس می نمایند. برای صحبت با بعضی از معلمین اناث، من از آنان طلب اجازت نمودم. آنها نظرات ایشانرا با من در مورد پیشرفت درست اکثر امورات مربوط به مکتب و از برخورداری آیشان همانند مردان از یک باب مکتب مناسب مورد توقع ایشان، سهیم ساختند.
فهیمه میگوید:”ما در تریننگ های تربیه معلم کمیته سویدن برای افغانستان اشتراک می نماییم. و ما در نظر داریم که این تریننگ ها از کیفیت خوبی برخوردار هستند. کمیته سویدن برای افغانستان تریننگ های تربیه معلم خویش را در هر دو جا – تالقان و در نزدیکی این قریه برگزار مینماید. برای ما بهتر است اگر این تریننگ ها در نزدیکی ما برگزار شوند .“
فهیمه فارغ التحصیل پوهنتون و رمضیه انستیتوت دو سالهٔ تربیه معلم را تکمیل نموده است. هردو تن آنان با وصف اینکه از تحصیل خوبی برخوردار اند؛ ولی آنان از عین موقف معلمین مرد در اطراف خویش برخوردار نیستند. هنگامیکه وقت عکاسی فرا رسید، این کار به گونهٔ مخفیانه انجام شد؛ تا اینکه هیچ یک از مردان مکتب آنان را نبینند که آنان اجازهٔ عکس گرفتن را داده اند.
رمزه میگوید:” من ازدواج کرده ام، همسرم از تصمیم من در کار بیرون از خانه حمایت میکند“.