فکر میکردم پایان یک زندگی باشد اما این یک آغاز جدید بود
رقابت سخت و نفس گیری را سپری نمود و بلاخره موفق شد. سه ماه میشود به حیث آمر بخش حمایت از افراد دارای معلولیت دفتر ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در ولایت بلخ گماشته شده است. روح الله میرزایی، نابینا است و 23 سال عمر دارد. فارغ از رشته حقوق و علوم سیاسی پوهنتون بلخ است. ابتدای داستان زندگیش پر چالش و درد آور است اما او هرگز از تلاش دست نکشید. فقط هفت سال داشت زمانیکه میخواست شامل مکتب شود اما جواب رد گرفت و به او گفته شد که نابینا نمیتواند وارد مکاتب عامه شود.
اما او هیچگاه آرام نه نشست و تلاش کرد تا فرصتی آموزش و رفتن به مکتب را جستجو کند. او بعد از شامل شدن به مرکز بازتوانی معلولین کمیته سویدن آموزش خط بریل را آغاز کرد. بعد از سپری نمودن یک سال و اخذ امتحان تثبیت سویه، وارد لیسه باختر در ولایت بلخ شد.
روح الله میگوید: “زمانیکه اجازه نیافتم که به مکتب شامل شوم خیلی نا امید شده بودم. فکر میکردم که این شاید پایان زندگی باشد اما نه این آغاز یک زندگی جدید بود. بعد از این که با کارمند ساحوی کمیته سویدن معرفی شدم امید و باورم بیشترشد. به اساس توانایی هایی که داشتم دو سال امتحان سویه دادم و در سال 1393 از مکتب به درجه عالی فارغ شدم.”
ضمن ادامه مکتب وی عضویت انجمن نابینایان افغانستان را بدست آورد و همچنان با پیشبرد دروس مکتب، به حیث برنامه ساز در یک رادیوی محلی کار میکرد و برنامه های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و برنامه هایی در مور حقوق اشخاص دارای معلولیت را راه اندازی میکرد.
آقای میرزایی همچنان علاوه میکند: “ویرایش برنامه هایی رادیویی را خودم با استفاده از نرم افزار کول ایدیت انجام میدادم و آماده نشر مینمودم. ” بعد از فراغت مکتب و سپری نمودن کانکور اختصاصی، توانست به دانشگاه حقوق و علوم سیاسی پوهنتون بلخ راه یابد و در سال 1397 از دیپارتمنت حقوق عامه روابط بین الملل فارغ شود. وی در دورهٔ تحصیل توانست مجمع علمی – فرهنگی دانشجویان را ایجاد نماید.
او در اخیر پیامی دارد: “کسب موفقیت هایم را مدیون زحمات والدین گرامی، نهادهای مربوط به اشخاص دارای معلولیت به ویژه کمیته سویدن برای افغانستان و تلاشهای فردی خودم میدانم. حالا بازتوان شده ام. میتوانم در اجتماع حضور یابم، همانند سایرین بخوانم و بنویسم، سفر کنم، همانند دیگران کار کنم و در مخارج خانواده با فامیل همکاری کنم. مانند من ده ها نابینا و معلول دیگر باز توان شده اند و صدها معلول دیگر نیاز به همکاری دارند. خرسندم میتوانم از طریق این وظیفه برای شان خدمت کنم. سپاس فراوان از مردم سویدن، اطفال کشور سویدن، جوانان، زنان، و همه اعضای حمایت کننده کمیته سویدن که با حمایت تان معلولین را دستگیری مینمایٔد به آرزوی بازتوان شدن همه معلولین جهان بخصوص معلولین افغانستان.